Chomik dżungarski z wyglądu bardzo przypomina chomika chińskiego, bowiem ma na grzbiecie taką samą pręgę. Jednak kształt ciała jest wyraźnie bardziej zaokrąglony; długość ciała nie przekracza 9 cm, chomik ma króciutki ogonek i zwinne, prawie niewidoczne przy poruszaniu się łapki (wygląda jak 'nakręcana myszka'). W naturalnym środowisku życia, chomik przybiera latem ciemniejsze barwy futerka - grzbiet jest szary a brzuszek biały. Zimą futro jest o wiele jaśniejsze.

Trzymany w domu, przez cały rok jest maści szarej, jedynie na bokach można zauważyć kilka białych plamek. Często chomik dżungarski jest, błędnie, nazywany chomikiem 'mandżurskim'. Obecnie obie nazwy przypasowane są do gatunku zamieszkującego stepy Syberii i Kazachstanu. Osobnikom futerko zwięrząt bytujących na tamtych terenach bieleje. Chomik dżugarski jest łatwy w hodowli, nawet dla amatorów. Jest bardziej nerwowy od chomika syryjskiego, ale łatwo go oswoić. Chętnie pałaszuje zieloną sałatę oraz świeże, soczyste jabłka.