Chomik syryjski jest największym z hodowanych chomików. Długość jego ciała wynosi około 15 - 17 cm. Ciało ma pokryte zwykle złocistym futerkiem, brzuszek jest zwykle jaśniejszy od grzbietu. Obecnie można spotkać chomik syryjskie w różnych kolorach - od jasno kremowej po ciemną czerń. Rozmnaża się cały rok, ciąża trwa 16-17 dni, samica zwykle wydaje od 6 do 12 młodych. Małe chomiczki rodzą się ślepe, widzą po około 10 dniach, a po miesiącu należy je odstawić od matki. Chomik zyje w niewoli około 2 - 3 lat.

Chomik syryjski (łać. mesocricetus auratus) jest najbardziej popularnym gatunkiem chomika. Pierwszy egzemplarz został znaleziony w 1839r. przez brytyjskiego zoologa - George'a Waterhouse'a w Syrii. Został on wystawiony na pokaz w Muzeum Brytyjskim w Londynie jako Cricetus auratus (chomik złocisty). Prawie 100 lat pożniej prof. Aharoni z Jeruzalem udał się z wyprawą na pustynię syryjską w poszukiwaniu kolejnych zwierząt tego gatunku. Złowiono wtedy samicę z 12 młodymi, jednak tylko 3 zdołały przeżyć transport. Chomiki w ciągu roku, rozmnożyły się do 300 sztuk. Wtedy też nadano im obecną nazwę chomika złocistego średniego. Ponieważ zwierzaki są stosunkowo łatwe do utrzymania, używane są (niestety..) jako zwierzęta doświadczalne. Dopiero od około 1945 roku zaczęsto je trzymać jako zwięrzęta domowe. Jednak warto zauważyć, ze wszystkie obecne egzemplarze, żyjące w niewoli, wywodzą sie od 3 chomików złowionych w 1930r. przez prof. Aharoni!